Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
Την Πέμπτη 25 Μαΐου 2023, πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας εκδήλωση αφιερωμένη στη 19η Μάη, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων για δύο διδακτικές ώρες. Κατά τη διάρκειά της οι μαθητές παρακολούθησαν βιντεοπροβολή παιδαγωγικού υλικού αφιερωμένου στην ημέρα μνήμης και είχαν την ευκαιρία να ακούσουν από τους συμμαθητές τους ιστορικές πληροφορίες και τραγούδια του ποντιακού Ελληνισμού. Τα κείμενα που διαβάστηκαν αντλήθηκαν από αρχειακό υλικό της εποχής, μαρτυρίες επιζώντων και από το ιστορικό μυθιστόρημα «Οι Νεράιδες του Πόντου», της Αγγελικής Παμπουκίδου, της εκπαιδευτικού του σχολείου μας που είχε και την ευθύνη της οργάνωσης της εκδήλωσης. Ακούστηκαν αντιπολεμικά και αντιρατσιστικά μηνύματα από τα παιδιά και κατέστη σαφές ότι αυτό που ζητούν οι απόγονοι των θυμάτων δεν είναι η εκδίκηση, αλλά η δικαίωση και η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Το αφιέρωμα τελείωσε με την ανάγνωση του ποιήματος «Μικρή προσφυγοπούλα» της Αγγελικής Παμπουκίδου, που κέρδισε το 1ο πανελλήνιο βραβείο ποίησης 2023 στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Πόντου Έμπνευσις». Η εκδήλωση έκλεισε με το συγκινητικό και ελπιδοφόρο μήνυμα από τα χείλη των παιδιών «Η Ρωμανία κι αν ’πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
Μικρή προσφυγοπούλα
Μια μικρή αρχοντοπούλα, δεκαεξάχρονη κυρά
Μια ξανθιά προσφυγοπούλα απ’ του Πόντου τα νερά
Ταξιδεύει απ’ άκρη σ’ άκρη, πέλαγα μα και στεριά
Κι ήρθε αντάμα με το δάκρυ απ’ της γης την εσχατιά.
Μες στη χούφτα λίγο χώμα κι ο βαφτιστικός σταυρός
Και μια πίκρα μες στο στόμα που σκοτείνιασε ο ουρανός.
Νιόπαντρη μόλις που αφήκε της μητέρας την ευκή
Και με τον καλό της μπήκε σε μια κάμαρη λευκή
Σπάσαν τα θεριά την πόρτα, μαχαιρώσαν τον γαμπρό,
Την εσύρανε στα χόρτα, κόκκινο το νυφικό
Πέσαν πάνω στη ’λαφίνα, μαύρης έχιδνας παιδιά
Και μαγάρισαν τα κρίνα, σάπισε η ’μυγδαλιά
Από μίσος ξεχειλίσαν κι όλες τις αγνές ψυχές
Μέσα στο σχολειό τις κλείσαν, τις τυλίξαν με φωτιές
Το φαρμάκι τους πετάξαν, κάψαν γη και ζωντανά
Νεοσσούς, κουτάβια σφάξαν και αγέννητα μωρά
Κι όταν είχε πια νυχτώσει πήρε η νύφη μοναχή
Ό,τι μπόρεσε να σώσει από σώμα και ψυχή.
Μια ελπίδα πια γυρεύει σ’ ένα φάντασμα χωριό,
Τα κουρέλια όλα μαζεύει και κινά για το γιαλό.
Μ’ ένα γκρι, πετά, βαπόρι στην καινούρια τη φωλιά.
Έγινε γιαγιά πια η κόρη, στα εγγόνια τραγουδά:
«Πόσοι άνθρωποι προδώσαν; Πώς ο κόσμος είν’ κακός;
Μα ποτέ τους δε μαλώσαν ο Αλλάχ και ο Χριστός!»
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο που δημιούργησε ο Σύλλογος Ποντίων Βρυξελλών «Καμίαν ’κι εν’ αργός», που βασίζεται στο ομώνυμο ποίημα.
Δείτε βίντεο από την εκδήλωση:
