Ψάχνοντας τη βιώσιμη πόλη!
Για κάθε άνθρωπο, μια πόλη είναι το πεδίο της καθημερινής του εμπειρίας …
Στην πόλη διαμορφώνονται οι πολίτες, οι ιδέες και οι αντιλήψεις τους, τα πρότυπα και οι αξίες τους …
Η πόλη δεν είναι απλά ένας χτισμένος χώρος, όπου συγκατοικούν άνθρωποι ούτε μια διοικητική ενότητα στο πλαίσιο της οποίας συνυπάρχουν, αλλά ένα δημιούργημα πολύπλοκων ανθρώπινων συνεργατικών δραστηριοτήτων, το οποίο διαμορφώνει τον χώρο και τον άνθρωπο και ταυτόχρονα διαμορφώνει τους όρους και τις συνθήκες που θα μπορούσαν να τον μετασχηματίσουν …
Στην πόλη συναντιούνται το φυσικό με το τεχνητό, τα υλικά με τις ιδέες, το δημόσιο με το ιδιωτικό, το παρελθόν με το μέλλον …
Με αυτή την έννοια η πόλη αποτελεί την πρώτη ύλη, «το πεδίο» στο οποίο μπορεί να επικεντρωθεί η παρατήρηση της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, η κριτική ερμηνεία της και τελικά η παρέμβαση για τον μετασχηματισμό της …
Αποσπάσματα από την ενότητα: Η Πόλη ως «πρώτη ύλη» για τη σχεδίαση του «παρατηρείν», Σχίζα Κωνσταντίνα (2009). Συστημική Σκέψη και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ένα διδακτικό μοντέλο που οικοδομεί την κριτική σκέψη και τη σχέση με τον «άλλον». Εκδ. Δαρδάνος.
Την Παρασκευή 13 Μαΐου 2022 οι μαθητές/τριες του τμήματος Γ4 συνοδευόμενοι/ες από τις καθηγήτριες των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων της Γ’ τάξης, Παπαδοπούλου Βίκυ και Κωνσταντίνου Έφη, συμμετείχαν στο εργαστήριο «Ψάχνοντας τη βιώσιμη πόλη» που οργάνωσε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κορδελιού & Βερτίσκου και που συντόνισαν οι κ.κ.Αθανασίου Χρυσούλα και Σλαυκίδης Γιώργος.
Επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν η πόλη της Θεσσαλονίκης. Έτσι, σημείο εκκίνησης της διαδρομής ήταν ο Λευκός Πύργος και το τέρμα η Πλατεία Ναυαρίνου με ενδιάμεσες στάσεις στην Πλατεία Τσιρογιάννη και στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου-Νέας Παναγίας δίπλα στον παλιό κινηματογράφο Ηλύσια.
Οι δραστηριότητες στις οποίες πήραν μέρος οι μαθητές/τριες είχαν τίτλο: “ H Θεσσαλονίκη με λέξεις“, “Η ποιότητα ζωής στη Θεσσαλονίκη”, “Ελεύθεροι χώροι”, “Αρχιτεκτονική”, ”Η φύση στην πόλη”, “Μετακίνηση”, “Ιχνηλατώντας την ιστορία”, “Δημοσιογράφος για μια ώρα” και “Carte postale” μέσα από τις οποίες λειτούργησαν ως παρατηρητές της πόλης μας, παρατήρησαν, έκαναν μετρήσεις της ηχορρύπανσης, κατέγραψαν, έθεσαν ερωτήματα, ανακάλυψαν «κρυφές γωνιές» του κέντρου, πληροφορήθηκαν, συζήτησαν και διαπίστωσαν πως δεν μπορούμε παρά να στραφούμε πρώτα στους εαυτούς μας, έπειτα στους άλλους συμπολίτες μας, και τέλος στους θεσμικούς φορείς, οι οποίοι έχουν και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την πραγματικότητα της πόλης μας.
Ήταν μια ευκαιρία να περπατήσουμε στην πόλη βλέποντάς την με μια διαφορετική ματιά, αυτή του ενεργού πολίτη!